"Bonnie ve Clyde" filmiyle tanınan üretken film yapımcısı Robert Benton 92 yaşında öldü

Hollywood'da kuralları yeniden belirleyen "Bonnie ve Clyde" filminin ortak yaratıcısı olan ve daha sonra "Kramer vs. Kramer" ve "Places in the Heart" filmlerinin yazar-yönetmeni olarak ana akım medyada kabul gören Oscar ödüllü yönetmen Robert Benton 92 yaşında hayatını kaybetti.

Benton'ın oğlu John Benton, oğlunun Pazar günü Manhattan'daki evinde "doğal nedenlerle" öldüğünü söyledi.

40 yıllık sinema kariyeri boyunca, Teksas doğumlu oyuncu altı Oscar adaylığı aldı ve üç kez kazandı: "Kramer vs. Kramer"i yazıp yönettiği ve "Places in the Heart"ı yazdığı için. Oyuncular tarafından dikkatli ve güvenilir biri olarak takdir edildi ve Dustin Hoffman, Meryl Streep ve Sally Field'ın Oscar ödüllü performanslarını yönetti. Çocukken şiddetli disleksi nedeniyle aynı anda birkaç sayfadan fazlasını okuyamaz hale gelse de, Philip Roth, EL Doctorow ve Richard Russo gibi yazarların romanlarının film uyarlamalarını yazdı ve yönetti.

Benton, 1960'ların başında Esquire dergisinde sanat yönetmeni olarak çalışırken, Fransız Yeni Dalgası filmlerine ve eski gangster hikayelerine olan sevgisi ve bir arkadaşının Doris Day senaryosu için 25.000 dolar aldığı haberi, onu ve Esquire editörü David Newman'ı, Büyük Buhran dönemi soyguncuları Clyde Barrow ve Bonnie Parker'ın hayatlarını konu alan ve onları 1960'ların isyancılarının prototipleri olarak hayal eden bir taslak hazırlamaya yöneltti.

Projelerinin tamamlanması yıllar aldı çünkü Francois Truffaut ve Jean-Luc Godard, Warren Beatty'nin yapımcılığını üstlenip başrol oynamayı kabul etmesinden önce onları reddeden yönetmenler arasındaydı. Arthur Penn'in yönettiği ve Beatty ile Faye Dunaway'in başrol oynadığı "Bonnie and Clyde", 1967'de filmin şok edici şiddetine karşı ilk eleştirel direnişi aştı ve 1960'ların kültürünün mihenk taşlarından biri haline geldi ve Hollywood'da daha açık ve yaratıcı bir dönemin başlangıcı oldu.

Benton ve Newman'ın orijinal hikayesi daha da cüretkardı: Clyde Barrow'u biseksüel yapmış ve Bonnie ve erkek kaçış şoförleriyle üçlü bir ilişkiye girmişlerdi. Beatty ve Penn ikisi de direndi ve Barrow, adı geçmeyen Robert Towne'un senaryoda çok sayıda değişiklik yapmasıyla iktidarsız olarak tasvir edildi. Benton daha sonra "Bonnie ve Clyde'ın 'yazarının' kim olduğunu dürüstçe bilmiyorum," dedi, "Pictures at a Revolution" adlı kitabın yazarı Mark Harris'e, "Bonnie ve Clyde" ve 1967'den dört film hakkında bir kitap.

Sonraki on yılda, Benton'ın hiçbir filmi "Bonnie and Clyde"ın etkisine yaklaşamadı, ancak eleştirel ve ticari başarıya devam etti. Yazarlık kredileri arasında "Superman" ve "What's Up, Doc?" yer aldı. Jeff Bridges'in oynadığı revizyonist bir Western olan "Bad Company" ve senaryosunun Oscar adaylığı aldığı melankolik bir komedi olan "The Late Show" gibi iyi eleştiriler alan eserleri yönetti ve ortak yazarlığını yaptı.

Kariyeri 1979'da, karısının onu terk etmesinden sonra küçük oğluna sevgi dolu bir ebeveyn olan bencil bir reklam yöneticisinin hikayesini anlatan Avery Corman romanı "Kramer vs. Kramer"in uyarlamasıyla yükselişe geçti. Başrollerinde Hoffman ve Streep'in yer aldığı film, değişen aile rolleri ve beklentilerinin algısal ve duygusal bir portresi olarak övüldü ve en iyi film de dahil olmak üzere beş Akademi Ödülü aldı. O dönemde film sektöründen hayal kırıklığına uğrayan Hoffman, "Kramer vs. Kramer" ve Benson'ın yönetmenliğini film oyunculuğuna olan sevgisini yeniden canlandırmak için örnek olarak gösterdi.

Beş yıl sonra Benton, daha kişisel bir film olan "Places in the Heart" ile Oscar yarışına geri döndü. 1930'larda geçen bu dram filminde, kocası öldürüldükten sonra topraklarını korumak için mücadele eden iki çocuk annesi bir kadını canlandıran Fields, aile hikayelerinden ve çocukluk anılarından yararlandı.

Benton, 1984'te Associated Press'e verdiği demeçte, "Sanırım her şeyi bir arada gördüğümde, geçmişe dair ne kadar romantik bir bakış açısına sahip olduğuma şaşırdım," demiş ve filmin, "Kramer vs. Kramer" filminin vizyona girmesinden kısa bir süre önce ölen annesine bir saygı duruşu olduğunu eklemişti.

Benton, Dallas'ın dışında, Teksas'ın Waxahachie kentinde doğdu. Sinemaya olan erken sevgisini, ödevlerini sormak yerine ailesini sinemaya götüren telefon şirketi çalışanı babası Ellery Douglass Benton'a borçluydu. Büyük Benton ayrıca Dallas bölgesinde büyüyen Teksaslı kanun kaçakları Barrow ve Parker'ın cenazelerine katılma anılarını da paylaşırdı.

Robert Benton, Teksas Üniversitesi ve Columbia Üniversitesi'nde eğitim gördü, ardından 1954'ten 1956'ya kadar ABD Ordusu'nda görev yaptı. Esquire'da iken Benton, derginin uzun süredir devam eden Dubious Achievement Ödülü'nü başlatmaya yardımcı oldu ve o zamanlar Help! mizah dergisinde çalışan Gloria Steinem ile çıktı. 1964'te sanatçı Sallie Rendigs ile evlendi. Bir oğulları oldu.

Benton, hitler arasında sık sık uzun kuraklık dönemleri geçirdi. Son filmleri arasında "Billy Bathgate", "The Human Stain" ve "Twilight" gibi gerilim filmleri hayal kırıklıkları vardı. 1994'te yayınlanan ve son Oscar adayı performansında New York'un kuzeyindeki küçük bir kasabada sorun çıkaran bir adamı canlandıran Paul Newman'ın başrol oynadığı alaycı bir komedi olan "Nobody's Fool" ile çok daha fazla başarı elde etti. Russo'nun romanından uyarlanan filmi Benton, en iyi uyarlama senaryo dalında aday gösterildi.

"Birisi bana Akademi Ödülleri adaylıkları açıklandığında ve ben aday gösterildiğimde, 'Akademi Ödülleri'nin en güzel yanı nedir?' diye sordu," dedi Benton 1998'de Venice dergisine. "Ben de, 'Ödül törenine gittiğinizde ve bazılarıyla sert kavgalar ettiğiniz, bazılarıyla yakın arkadaş olduğunuz, bazılarıyla on yıldır görüşmediğiniz, bazılarıyla da iki gün önce görüştüğünüz insanları gördüğünüzde, o sizin ailenizdir,' dedim. Orası yuvadır. Ve yuva, hayatım boyunca aradığım şeydir."